Op 2 juni zijn wij naar Rijsbergen gegaan voor het Jongerenkorenfestival 2018. Hier hebben wij meegedaan aan het Nationaal kampioenschap voor jongerenkoren. Alles over dit weekend, alle leuke activiteiten en natuurlijk de uitslag is hier te lezen. We vertellen je heel graag alles over dit fantastische weekend.
Op zaterdagochtend, 2 juni, verzamelden we heel vroeg bij onze kerk. Alle spullen werden in de auto geladen en toen gingen we op weg naar Rijsbergen. Na een autorit van 40 minuten kwamen we bij de boerderij waar wij mochten overnachten. Alle luchtbedden werden opgeblazen en hierna vertrokken we richting de kerk om ons aan te melden en een kopje koffie of thee te drinken.
Hierna was het tijd voor de openingsviering. Er werd muziek gespeeld, gedanst en het festival en de competitie werd geopend door de voorzitter. Na de opening mocht het eerste koor gaan zingen voor de competitie. Kijken bij andere koren vinden we ook erg leuk en dus bleven wij nog even in de kerk zitten.
Om 12 uur was het voor ons tijd om in te zingen. Dit was de laatste voorbereiding op ons optreden. Het inzingen ging redelijk goed en we kregen steeds meer zin om te gaan optreden. Om 1 uur namen we weer plaats in de kerk om te luisteren naar het koor voor ons. Het grote moment kwam voor ons steeds dichterbij.
Toen was het 13:25 uur. Het tijdstip van ons optreden. We stelde ons op voor in de kerk en wachtten tot we mochten beginnen. We hadden er ontzettend veel zin en vertrouwen in, maar de zenuwen waren ook bij iedereen aanwezig. Iedereen wenste elkaar succes, hier hadden we maandenlang voor gerepeteerd en nu was het dan zo ver. We werden aangekondigd en liepen op.
Het optreden ging erg goed. We hebben ontzettend veel lieve en positieve reacties gekregen van familie, vrienden en leden van andere koren.
Na ons optreden hebben we geluisterd naar andere koren en meegedaan aan de spelactiviteit die door de organisatie was op gezet. Bij deze ‘Escape Rijsbergen’ moesten we een route lopen en onderweg allerlei opdrachten uitvoeren en raadsel oplossen. Zo konden we sloten openen en bij het eindpunt van de route komen. Onze teams hebben helaas niet gewonnen, maar het was wel ontzettend leuk en gezellig.
Het eindpunt van de route was ook meteen de locatie waar de barbecue en de feestavond werden gehouden. Na deze lange dag kwam de barbecue voor iedereen als geroepen en hebben we lekker met z’n alle gegeten. Van het avondeten was het tijd voor de feestavond. Samen met alle andere koren hebben we een hele gezellige avond gehad in de feesttent.
Zondagochtend was het, na het ontbijt, tijd voor de eucharistieviering. Het was mooi om dit met alle andere koren en jongeren mee te maken.
De rest van de zondag werd gevuld met koren luisteren, onze cd nog een keer terugluisteren en onze spullen inpakken bij de boerderij.
Om half 4 was het dan eindelijk zover. Na al het lange wachten ging de prijsuitreiking eindelijk beginnen. We hoopten op een derde plek, maar hadden geen idee waar we zouden eindigen. Eerst werden de compositieprijs en de prijs voor liturgische uitstraling uitgereikt. Deze hadden wij allebei niet gewonnen. Hierna werd de top 3 bij de publieksjury bekend gemaakt. Van de publieksjury hebben wij de eerste prijs gekregen! Daarmee waren we natuurlijk superblij en het was ontzettend leuk om te horen dat andere koren ons zo goed vonden.
Als laatste werd de prijs van de vakjury uitgereikt. Hier had het allemaal om gedraaid. Met trillende handen, heel veel hoop en spanning luisterde we naar de aankondiging van de nummer 3. Dat waren wij niet, maar jongerenkoor Jokolo. Zouden we dan nummer 2 zijn? Nee, dit werd Jongerenkoor Chantiel.
Toen werd het echt enorm spannend. Een zenuwslopende minuut later werd het dan eindelijk duidelijk: ‘De nieuwe nationaal kampioen is…. Jongerenkoor Tutti’. Wij hebben gewonnen! We springen op, juichen en vliegen elkaar om de hals. Er gaat extreem veel blijdschap en ongeloof door ons heen. Dit hadden we nooit verwacht, maar wat is het ontzettend gaaf!
Af afsluiter mochten we nog een lied zingen. Een beetje schor, maar wel met enorm veel enthousiasme deden we dit. Hierna haalden we ons juryrapport op en reden we terug naar Gorinchem.
Daar stonden een paar koorleden die niet bij de prijsuitreiking konden zijn ons op te wachten met Champagne en feesttoeters. We hebben nog gezellig met zijn alle gegeten en toen zat het weekend er echt op.
Een weekend wat heel gezellig was en ons iets heeft gebracht wat we nooit hadden verwacht, maar waar we ontzettend trots op zijn. Na al die maanden oefenen kunnen we nu eindelijk zeggen: The victory is ours!
